Po wprowadzeniu stanu wojennego Komisja
Wydziałowa przekształciła się w Komitet Strajkowy. Pomagał przedostać się
studentom wspierajacym strajk do walcowni drobnej i drutu (był to jeden z
lepiej zorganizowanych wydziałów kombinatu). Później SB długo i
bezskutecznie szukała osoby, która rozprowadzała studentów. Po pacyfikacji
organizował pomoc dla rodzin internowanych kolegów. Kolportował prasę
podziemną i brał czynny udział w działaniach tajnej solidarności.
Uczestniczył w słynnych i bestialsko tłumionych przemarszach z pod bramy głównej
kombinatu do kościoła „Arka Pana” w Czyżynach. Przeprowadzano z
nim tzw. „rozmowy ostrzegawcze” i rewizje w miejscu zamieszkania.
od 5 listopada wcielony do Czerwonego Boru. Po wyjściu był członkiem
SFPP (Społeczny Fundusz Pomocy Pracowniczej). W sierpniu 1988 roku będąc na
eksporcie w Bułgarii nawiązał kontakt z tamtejszą opozycją i przewiózł
list adresowany do Lecha Wałęsy. Kontakt z bułgarską opozycją został
urwany po wydaleniu dysydentów z kraju do USA.
wróć >
|